Суицидтің негізгі себептерінің қатарында генетикалық бейімділік, отбасындағы өмір сүру деңгейінің төмендігі, жақын туысынан айырылу, отбасылық қарым-қатынастардағы проблемалар, балалық шағында алған психологиялық және физикалық жарақаттар, маскүнемдік пен нашақорлық және т.б. жатады.
Суицидті болжауға бағытталған бірнеше жалпы ұсыныстар бар. Өз-өзіне қол жұмсаудың алдын алудың мақсаты – қауіптілік белгілерін тану, тұлғаны жеке тұлға ретінде қабылдау, қамқорлық қарым-қатынас таныту. Өз-өзіне қол жұмсауды ойлап жүрген адам өзіне назар аударғанды қалайды. Ол өзін өзгелердің айыптамағанын, ішкі ауыртпалығын түсінгенін, ақылын айтып, қолдау көрсеткенін күтеді.
Егер күйзеліске түсу жағдайы анықталса, онда жеке адамның бұрын ұқсас жағдайларды қалай шешкенін білу қажет, өйткені бұл қазіргі мәселені шешуде пайдалы болуы мүмкін. Өз-өзіне қол жұмсауға әрекеттенген адамды жалғыз қалдыруға болмайды. Қиындығынан шыққанша немесе кәсіби көмек келгенше жанында қалу керек. Адамның өз-өзіне қол жұмсау қаупі жоғары болса, жеке психотерапия немесе психологиялық кеңес ұсынылады. Оның негізгі нәтижесінде адам өзінің жалғыз емес екенін сезінеді.
Суицидтік ойлардың алдын алу үшін мемлекеттің, қоғамның және әртүрлі сала мамандарының көмегі қажет. Дұрыс ақпарат, психологиялық көмектің болуы, профилактикалық бағдарламаларды жүзеге асыру – мұның бәрі осы проблемамен күрестің ажырамас бөлігі болып табылады. Әр адамға деген ілтипат пен қамқорлық, қолдау мен бағыт-бағдар беру ғана суицидтік тенденцияларды барынша азайтып, әр адамның өмірін сақтап қалады.