Сипатталған оқиғалар, айтылған тұжырымдар мен келтірілген дәйектер ақпарат айдынында интернеттің — жетекші, ал телевизия мен басқа да дәстүрлі БАҚ — еруші болғанын айқын көрсетеді.
Бұдан басқа, радио мен баспасөздің арасындағы байланыстың көптеген мысалдары бар. Екінші дүниежүзілік соғыс, егін салу-ору науқандарында, әскери-патриоттық тәрбиеде радио мен баспасөз қоян-қолтық жұмыс істеуге мәжбүр болды. Байқасақ, медиа типінің автономды, өз алдына қарастырылуы сол кездерде-ақ жойылған. Кейін, медиаға телевизия қосылған соң да, біз мемлекеттік үгіт-насихат аппараты оны да сол кездегі «дәстүрлі БАҚ-тармен» шендестіруге әрекеттенгенін айқын көреміз. Бұл туралы el.kz сайтына сілтеме жасаған 4tagan.kz ақпараттық агенттігі хабарлайды.
Тәуелсіздік алғаннан кейін, біз енді үгіт-насихаттың жаппай түрімен маркетологтардың қаруланғанын көреміз. Бренд жасау немесе басқа да жарнамалық мазмұндағы сипаты бар хабарлар адамға барлық каналдар арқылы жеткізіліп отырды. Үш түрі ақпарат көзінен алған мағлұматтар адамның миында тоғысып, тақырып (айталық, тауар) жөніндегі аяқталған, дербес бейне құрай алса — ол жарнама жасаушының жеңісі деп есептелді. Міне, біздің де шүйлігетін тұсымыз осы. Адам (оны біруақытта — тыңдарман+көрермен+оқырман деп алсақ)үшін тақырып айналасында мемлекеттік мүдде тұрғысынан қажетті және тиімді бейне түзу — басты мақсат. Бұл ақыр аяғы — ақпараттық қауіпсіздікті қамтамасыз етудің мәселесі.
Радио, телевизия және баспасөз — айтарлықтай өзара технологиялық ерекшеліктері бар медиақұралдар болса, интернетке келгенде ғылыми тұрғыдан да, тәжірибе жүзінде де қиындықтарға душар болып жатамыз. Басты сұрақтардың бірі — интернет технологиялық жағынан дәстүрлі БАҚ-тардың үшеуін де алмастырып тұрса, онда олармен қош айтысқан дұрыс емес пе деген тұжырым.